ایام عیدنوروز یک فرصت طلایی و کم نظیری برای کسب معرفت و تقرب
به خالق هستی است. رویش و حیات مجدد دوباره طبعیت بعد از یک خواب عمیق
زمستانی و مرگ خاموش ، یک دوره کلاس خداشناسی و معاد شناسی را در
خود جای داده است و از طرفی چون اکثریت مردم به حرم ائمه و امامزادگان
می روند، یک ارتباط معنوی با خاندان و اهلبیت پیامبر اسلام بر قرار می کنند.
این هنر و هنرنمایی ایرانیان است که شکل و قالب عید نوروز را به همان حالت
سنتی باقی گذاشتند ولی از نظر باطن و محتوا آن را بروز رسانی و با عقیده و مذهب
اهل بیت هماهنگ کردند . تا جایی که اماکن مذهبی بخصوص حرم امام رضا علیه
السلام از همه جا شلوغ تر است. این تفکر و هنرمندی ریشه در احکام مترقی اسلام
است که سنت خوب را از هر جا ببیند قبول می کند . در این زمینه چند روایت که با این
مرام و مسلک هم خوانی دارد نقل می شود. از امام صادق(ع) آمده است:
«مَنْ لَمْ یَقْدِرْ عَلَی زِیَارَتِنَا فَلْیَزُرْ صَالِحِی مَوَالِینَا یُکْتَبْ لَهُ ثَوَابُ زِیَارَتِنَا؛ هر کس نتواند به
دیدار ما آید، دوستان صالح ما را دیدن کند که ثواب زیارت ما برایش نوشته شود»1
امام صادق (ع) فرمود: هر که در راه خدا و براى خدا بدیدن برادرش رود، روز قیامت
در میان پارچه اى از نور بافته گام بر دارد، و از هر چه بگذرد برایش بتابد و بدرخشد
تا در برابر خداى عزوجل بایستد، سپس خداى عزوجل باو فرماید: مرحبا و چون
خدا مرحبا گوید عطایش را فراوان سازد.2
اوج عمل به این دو روایت و مشابه آن در ایام عید است که مردم با عشق وافر به
دیدار یکدیگر و علماء و امامزادگان و...می روند. و سفر به طبیعت هم یکی از راه
خداشناسی است که آثار آن محسوس است .
1-کتاب بحارالانوار صفحه 359 از جلد 74
2-اصول کافى جلد3 صفحه: 256 روایة:8
